Pagina:Romuli Amasaei Orationum Volumen.pdf/148

140

ROM. AMAS. DE LAT. LING.

vir clarissimus ac gravissimus Iacobus Sadoletus, optimis quibusque artibus praeclare instructus et ornatus scribit, non omnes videntur latinitatis numeros implesse? Quid summis ornamenti honoris? fortunae, virtutis, ingenii praeditus, atque idem elegantium omnium doctissimus, doctorum elegantissimus P. Bembus, quam in scribendo latine, orationis aut excolendae, aut expoliendae partem omisisse videri potest? Mitto ingenii, ac latine dice[n]di facultate summos viros: Quibus certe absentibus sua laus, locusque suus non defuisset: Sed cum intelligam, graves ac prudentes viros in os cu[m] laude[n]tur, aegerrime pati co[n]suevisse: illos debito potius testimonio fraudabo: quam ab istis subsellis inte[n]pestiva laudatione offe[n]sos dimittam. Sed tacitis vestris cogitationibus auditores existimandum relinquo: Qui ex iis ipsis, qui inter vos sede[n]t, non latinam modo, sed gravem etiam & ornatam nostri te[m]poris historia[m] scripserint. Qui carminis aurea vena, cui prima de poetis palma defere[n]da sit, controversum fecerit: Qui latinae denique linguae studio, cognitione exercitatione, antiquaru[m] literaru[m] memoria, aetatis nostrae rubiginem absterserint: offusam latino lumini caligine[m] discusserint: Sed & eos, eo quod nihil in praesentia me eoru[m] laudibus plus debere intelligo, qua[m] quantu[m] ipsi gratis ac libe[n]tibus animis accepturi videa[n]tur: missos