Pagina:Recueil des allocutions consistoriales, encycliques et autres lettres apostoliques des souverains pontifes Clément XII, Benoit XIV, Pie VI, Pie VII, Léon XII, Grégoire XVI et Pie IX .djvu/380

Haec pagina nondum emendata est

368 LETTRE DE PIE IX.


non erubescunt, neque reformidam, et dum insolenter se extollunt, proprie su perbia, suoque tumore caecati veritatis lumen amittunt, fidem, de qua scriptum est, qui non crediderit condemnabitur [1], superbissime aspernantur, sibique praefidentes [2](2)* diffitentur Ipsi : Deo* de se credendum esse, et iis quae cognitioni nostrae de se tribuit, obsequendum. Hi sunt, quibus constantissime opponit aequm esse [3](3), ut de cognitione Del ipsi Deo credamus 1 * eurus scifteet totum: est, qUUd die eo credlinflf#, qdid «liquo ab homine fleiM, uti epoetety cognosci nonpotuit* nfei salutttrem sui cognitionem ipse tribuissevj Hi sent 1 , quos ad met* tfo' sanitatem hisce 1 verbis revocare contendit: qnbt magis 1 contra rationem* quam* ratione rationem ce* nari transcendero ? et quid magis contra fidem*, quam credere nolle quidquid non possis ratione at* tingere [4](4) ? Atque his inculcare non desinit, fidem non* ratiemY sed auctoritati inniti [5](5), nec etfim de cebat, ut emin Deus ad 1 hominem loqueretur* argu mentis assereret? suas voces* tamquam fides ei non haberetur, sed ut oportuit, est ktquUtus, qtrasi rerum Otttwidm malimus iudex, cuius non est argumentari, sed pronuntiare (6f. His apertissime denuntiat unam homihis spem, unamque salutem positum esse in ebristiana fide, quae veritatem docens, ac divina sua luce humanae ignorantiae tenebras decutiens per caritatem operatur, et ha catholica Ecclesia , qua* vectwn retinens oukum est stabile, ipsius fidet dbmteibiiijr,. et Dei tempkim extra quod, citra in vincibilis ignorandae excusationem, quisquis fuerit, esa a spe visae:, et salutis alieni» Et; hos gravis sime monet, ac dbcet* quod humanae arti» peritia si quando tractandis sacris eloquii» adhibetur, non debet ius magisterii sibi arroganter arripere , sed veluai ancilla Dominae quodbi» fanrototus obsequio subservire,, ne si praecedit oberrat, et: dum ea te rtorum verborum sequitor consequentias, intimae virtuti» lumen amittat , et rectum veritatis trami tem: pendar [6](l). Neque existimari iccirco debet, nullum ia Ecclesia Christi profectum haberi reli gionis. HabetUr namque, idemque maxrimire, dum modo tamen: vere profectus sit fidei, non permu tatio. Crescat igitur oportet, et multum vehemen terque proficiat tam singulorum, quam omnium , unius hominisi, quam> totius Ecclesiae» aetatum, ae saeculorum gradibus rqtelligentia, scientia, sapien tia, qna inteHigatur iltustriws quod antea credeba tur obscurius, qua posteritas intellectum gracofetur, qeod : vetustas» non iotelleetom venerabatur, qua pre tiosae divini dogmatis gemmae exsculpantur, fide liter coaptentur, adornentur sapienter, et spltettdore, gratia, venustate ditescant in eodem tamen genere,, in eodem scilicet dogmate, eodem sensu, eademque sententia, ut cum dicantur nove, non dican tur nova [7](1).

Neminem Vestrum mirari arbitramur. Dilecti Filii Nostri, ac Venerabiles Fratres, si pro Nostro fidei primatu, et principatu [8](2) de luctuosissimis bisce, ac rei cum sacrae , tum publicae pernicio

sissimis erroribus denuo loquuti simus,

  1. Mare. XVI. v. 16.
  2. s. HHat. de ; Triait.‘ lib*. 4.
  3. Cassiart. dSfne&rSAt 1 . lft. J fc<6apt. i. 1 1 ' (4^ BernSTdj epiA. i^O.
  4. S. Bfc#mtrd.idfe OdaaMatatM». ffiCSp; f.
  5. Lactant, divin. IdstitUf. HB. 3t edp. 1.
  6. S. Pici Dtam. opuscul. 3fc cap. *.
  7. Vine. Lirin. Commonitor.
  8. S. Ambros. de Incarnat. cap. 4. n. 32. Cassian. de In carnat. lib. 3. cap. 12.