III.
De Celtarum et Gallorum nominibus.
Apud veteres Scriptores Celtarum nomen non solis Galliarum habitatoribus erat peculiare ; sed latissimè patebat. Celtæ sunt, inquit Herodotus[6], extra cippos Herculis, Cynetis finitimi, omnium in Europa ad occasum habitantium ultimi. Ephorus apud Strabonem[7], divisa in quatuor partes terra, ait eam quæ versùs occasum est, à Celtis habitari : idem apud eumdem Celticam ingenti facit magnitudine, ita ut Celtis pleraque Hispaniæ loca usque ad Gades tribuat. Notæ versùs Septentrionem gentes, inquit idem Strabo[8], uno priùs nomine vel Scythæ vel Nomades appellabantur : ac posteà cognitis regionibus occiduis, Celtæ, Iberi, aut mixto nomine Celtiberi ac Celtoscythæ dici cœperunt. Narrat[9] Plu- |
Pagina:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/37
Haec pagina emendata est
xxvij
PRÆFATIO.