ārum trucīdāvit, et fāna eōrum vastāvit. Sed dum ille in Cambriā abest, Icēnī cum Cassīs et Trinobantibus aliīsque gentibus Britannicīs sē contrā Rōmānōs cōnsociant. Nōn mīrum est sī Britannī colōniam illam Camulodūnum, ubi veterānī illī Rōmānī collocātī erant, nōn amābant. Nam veterānī eōs omnibus iniūriīs vexābant. Uxōrēs līberōsque eōrum in servitūtem dēportābant. Virōs ipsōs ignāvōs et servōs vocābant. Oppidum iam viīs et aedificiīs Rōmānīs ōrnāvērunt, sed mūrīs nōn firmāverant. Inter illa aedificia templum “Dīvī Claudiī” erat; nam prīncipem mortuum Rōmānī prō deō adōrābant. Et in illō templō simulācrum Victōriae collocātum erat.
8. Itaque Boadicēa, rēgīna illa audāx Icēnōrum, inter ōrdinēs Britannicōs in essedō suō equitāns, Britannōs suōs ad rebelliōnem incitāvit. “Auscultāte” inquit “Icēnī et Cassī; auscultāte Corītānī, Trinobantēs! Dī nostrī nōbīs victōriam, illīs clādem mortemque parant! Ecce, colōnia Camulodūnum dēfēnsōribus nūdāta est! Cōpiae Rōmānae in fīnibus Ordovicum longē absunt, ubi fāna Druidārum vastant. Colōniam illam, ubi paucī tantum veterānī cum uxōribus līberīsque suīs habitant, facile erit expugnāre. Illōs nūlla patria ad virtūtem incitat; nōs patria et penātēs, nōs lībertās ad arma vocat. Atque dī ipsī nōbīs ōmen victōriae et imperiī dedērunt. Nam simulācrum illud Victōriae praecipitāvērunt. Et Druidae alia portenta nūntiant. Terrae adhūc ignōtae Britannīs aliquandō subiectae erunt. Ubi Caesarēs numquam stetērunt, ibi fīliī nostrī vel fīliī fīliōrum imperitābunt. Vōs colōniam illam
