Pagina:Pline l'ancien - Histoire naturelle, Littré, T1 - 1848.djvu/164

Haec pagina emendata est
140
PLINE.


proditurque memoriæ magna circa illam multitudine piscium fluitante, confestim exspirasse, quibus ex his cibus fuisset. 3Sic et Pithecusas in Campano sinu ferunt ortas. Mox in his montem Epopon, quum repente flamma ex eo emicuisset, campestri æquatum planitie. In eadem et oppidum haustum profundo : alioque motu terræ stagnum emersisse : et alio, provolutis montibus insulam exstitisse Prochytam.

XC.

1 Namque et hoc modo insulas rerum natura fecit. Avellit Siciliam Italiæ, Cyprum Syriæ, Eubœam Bœotiæ, Eubœæ Atalanten et Macrin, Besbycum Bithyniae, Leucosiam Sirenum promontorio.

XCI.

1(lxxxix.) Rursus abstulit insulas mari, junxitque terris : Antissam Lesbo, Zephyrium Halicarnasso, Æthusam Myndo, Dromiscon et Pernen Mileto, Narthecusam Parthenio promontorio. Hybanda, quondam insula Ioniæ, ducentis nunc a mari abest stadiis. Syrien Ephesus in mediterraneo habet ; Derasidas et Sophoniam vicina ei Magnesia. Epidaurus et Oricum insulæ esse desierunt.

XCII.

1(xc.) In totum abstulit terras : primum omnium, ubi Atlanticum mare est, si Platoni credimus, immenso spatio. Mox interno, quæ videmus hodie, mersam Acarnaniam Ambracio sinu, Achaiam Corinthio, Europam Asiamque Propontide et Ponto. Ad hoc perrupit mare Leucada, Antirrhium, Hellespontum, Bosporos duos.

XCIII.

1(xci.) Atque ut sinus et stagua præteream, ipsa se comest terra : devoravit Cybotum altissimum montem, cum oppido Curite ; Sipylum in Magnesia, et prius in eodem loco clarissimam urbem, quæ Tantalis vocabatur ; Galanis et Gamales urbium in Phœnice agros cum ipsis ; Phegium Æthiopiæ jugum excelsissimum : tanquam non infida grassarentur et littora.

XCIV.

1(xcii.) Pyrrham et Antissam circa Mæotim pontus abstulit, Elicen et Buram in sinu Corinthio, quarum in alto vestigia apparent. Ex insula Cea amplius triginta millia passuum abrupta subito cum plurimis mortalibus rapuit. Et in Sicilia dimidiam Tyndaride urbem, ac quidquid ab Italia deest. Similiter in Bœotia et Eleusina.

XCV.

1(xciii.) Motus enim terræ sileantur, et quidquid est, ubi saltem busta urbium exstant : simul ut terræ miracula potius dicamus, quam scelera naturæ. Et hercule non cælestia enarratu difficiliora fuerint. 2Metallorum opulentia tam varia, tam dives, tam fœcunda, tot sæculis suboriens, quum tantum quotidie orbe toto populentur ignes, ruinæ, naufragia, bella, fraudes, tantum vero luxuria, et tot mortales conterant : gemmarum pictura tam