Pagina:Patrologia Latina Vol. 54.pdf/27

49

50

SCHŒNEMANNI NOTITIA HISTORICO-LITTERARIA IN S. LEONEM.

49 Ased non otioso ^[1]; Ecclesiæ catholicæ doctori, sed traditionis discipulo ^[2]; canonicæ disciplinæ instauratori sapientissimo ^[3], exsecutori religiosissimo ^[4], vindici ^[5] fortissimo ^[6]; fideli ac fidenti Ecclesiæ propugnatori ^[7], hæreticorum non ficto aut trepido impugnatori ^[8] : qui mysterium sacrosanctæ Trinitatis contra Priscillianistas ^[9], Jesu Christi incarnationis necessitatem contra Judæos ^[10], eamdem cum Patre substantiam contra Arianos ^[11], humanæ proprietatem naturæ contra Eutychen ^[12], personæ singularitatem contra Nestorium ^[13], Ecclesiæ jura ac potestatem contra Novatianos ^[14], corporis mystici unitatem contra Donatistas ^[15], gratiæ ^[16] Bsanguine mediatoris partæ omnimodam necessitatem, 50 Agratuitam largitionem, insuperabilem virtutem, contra Pelagianos Pelagianorumque reliquias ^[17]; mysteriorum omnium veritatem, dignitatem, sanctitatem, contra Manichæos ^[18]; sincerum religionis cultum contra impios et Pseudo-Christianos ^[19], cœlesti doctrina, pietate singulari, invicto animo, exemplo, sermonibus, scriptis ex ipso apostolorum corde prolatis explicuit, asseruit, propugnavit ^[20]. Tantæ sanctitatis, tantæ fidei, tantæ doctrinæ ^[21], pontifici, Ecclesiæ ad victoriam divinitus præparato ^[22], se ac suam hanc qualemcumque opellam in scriptis ejus colligendis, purgandis, illustrandis positam, e Gallicanæ Ecclesiæ sinu unde olim ad Petri cathedram ille quæsitus est ^[23], offert, dicat, consecrat, devotissimus cliens Paschasius Quesnel Parisinus, presbyter congregat. Oratorii D. Jesu. iv kalend. Julii Leonis BMagni memoriæ sacro. A. R. S. c|ↄ iↄ c. lxxv ^[24].

---

---

SCHOENEMANNI

NOTITIA HISTORICO-LITTERARIA

IN S. LEONEM MAGNUM.

(Ex Schœn. Bibl. hist. litter. Patr. Lat., Lips. 1794, tom. II.)

---

CAPUT PRIMUM.
De Vita S. Leonis Magni.

49 CLeo cognomento Magnus, patria Romanus fuit. De anno natali ejus in antiquis Ecclesiæ monumentis nihil traditum accepimus, nec ex iis quæ de vita ejus Dnobis supersunt, nec ex ætate, qua decessit, certi quidquam conjicere licet. Patrem habuit Quintianum nomine, incertæ, sed proculdubio haud infimæ conditionis, quippe a quo filius tam maturæ indolis non vulgari ratione educari debuit; nisi mavis, eum inter sacerdotes demum, a quibus juvenis veteris Ecclesiæ more ad Ecclesiæ munia obeunda formatus est, et 50 Csuimet ingenii felicitate id adeptum esse, quo postea tantopere excelluit, et inter pontifices Romanos Magni nomine meruit distingui, paratissimum scilicet ad quævis non solum Ecclesiæ, sed et alia quæ nec cum fide nec cum disciplina quidquam conjunctum Dhabebant, negotia apte et decore administranda in genium. Certe jam mature virtutis a natura insitæ et studii in officio documenta dedisse eum oportet, siquidem acolythus adhuc sub Zosimo papa a. 418 Carthaginem ad pontificis de Cœlestio sententiam Aurelio cæterisque Africæ episcopis perferendam adhibitus fuit ^[25]. Cœlestini papæ temporibus diaco-

1. In Serm. et alibi passim.
2. Vid. Dissert. 1, de Vita et Reb. gestis.
3. Leo ep. 134, 135 (nunc 165, 166), etc. Et Simplic. PP. ep. ad Zenon. Aug.
4. Facund. l. ii, c. 6.
5. Idem, ibid.
6. Ep. decr. 1, 2, etc. Gelas. PP. ep. ad Dardan. et Marcian. August. ibid.
7. Facund. l. v, p. 213, et diss. 1, de Vita.
8. Facund. l. ii, c. 5.
9. Idem, l. v, c. 4.
10. Epist. 15, ad Turrib., et Serm. de Pentecost.
11. Serm. de Nat. et Epiph. Dom.
12. Ibid. et in Epist.
13. Ep. 24 (nunc 28), ad Flav., etc.
14. Ep. 27, 46, 64, 77, 92, 96, 97 (nunc 31, 59, 84, 102, 119, 123, 124), et in Serm. Eulog. ep. C Alexand. in defens. S. Leonis PP.
15. Ep. 14 (nunc 18), ad Januar. Aquil. et ep. 1 (nunc 12), ad Afr.
16. Epist. 1 (nunc 12), ad Afr. et in Sermon.
17. Lib. de Voc. gent. Ep. ad Demetr., capitul. de Grat. et Lib. Arb. Epist. 6, ad Aquileiens. episc., etc.
18. Ep. 8 (nunc 7), ad episc. Ital. Ep. 15, ad Turribium. Serm. 8, 15, 23, 74 (nunc 9, 16, 24, 76), etc.
19. In Sermon. passim, etc.
20. Hormisdas PP. ep. ad. cler. et archimandr. 2 Syriæ.
21. Ep. Episc. 44 Galliæ ad Leonem cap. 5 (nunc ep. 99).
22. Allocutio concil. Chalc. ad Marcian. Aug.
23. Prosper in Chronico.
24. Vide tom. II, diss. 1, ad an. 461, num. 8 et seq.
25. Constant hæc testimonio epistolæ 104 Augustini ad Sixtum Romanæ Ecclesiæ tunc presbyterum, postea Cœlestini in episcopatu successorum, qui eadem occasione usus fuerat, ad Augustinum epistolas mittere. Nec alium ab hoc Leone fuisse memoratum acolythum, ex temporum congruentia maxime fit probabile.