est omnis creatura gloria ejus[1]. Et nos. ergo concorditer in unum congregati, communi consensu tanquam ex uno ore ad ipsum clamemus totis viribus, ut participes flamus magnarum et inclytarum promissionum ejus. Dicit enim: Oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quanta pra paravit exspectantibus eum[2].
CAPUT XXXV.
Quam beata sunt, dilecti, et mirabilia dona Dei!
vita in immortalitate, splendor in justitia, veritas
in libertate, fides in confidentia, continentia in
sanctitate; et hæec omnia sub intellectum nostrum
cadunt. Quaenam igitur sunt qua prestolantibus
apparantur? sanctissimus opifex et pater
ssculorum, ipse quantitatem, pulchritudinem
excellentiamque illorum cognoscit. Nos igitur summo
studio contendamus in numero exspectantium eum
reperiri, ut participes flamus donorum
repromissorum. Quo modo autem eveniet istud, dilecti? Si
mens nostra in Deum fide stabilita fuerit, si placita
illi et accepta exquisiverimus, si perfecerimus qua
ad inculpatam ejus voluntatem pertinent, et secuti
fuerimus viam veritatis; abjicientes a nobis
omnem injustitiam et iniquitatem, avaritiam,
contenliones, malignitates et fraudes, susurros et
obtrectationes, odium Dei, superbiam et ostentationem,
