cotidianae vitae consuetudinem,
quae quoi(u)sque ingenium ut sit declarat maxume.
285texentem telam studiose ipsam offendimus,
mediocriter vestitam veste lugubri
(ei(u)s anui’ causa opinor quaĕ erat mortua)
sine auro; tum ornatam ita uti quae ornantur sibi,
nulla mala re esse expolitam muliebri;
290capillu’ pexu’ prolixus circum caput
reiectu’ neglegenter; pax. CLIN. Syre mi, obsecro,
ne me in laetitiam frustra conicias. SY. anus
subtemen nebat. praeterea una ancillula
erat; ea texebat una, pannis obsita,
295neglecta, inmunda inluvie. CLIT. si haec sunt, Clinia,
vera, ita uti credo, quis te est fortunatior?
scin hanc quam dicit sordidatam et sordidam?
magnum hoc quoque signumst dominam esse extra noxiam,
quŏm ĕius tam negleguntur internuntii.
300nam disciplinast isdem munerarier
ancillas primum ad dominas qui adfectant viam.
CLIN. perge, obsecro te, et cavĕ ne falsam gratiam
studeas inire. quid ait ubi me nominas?
SY. ubi dicimus redisse te et rogare uti
305veniret ad te, mulier telam desinit
continuo et lacrumis opplet os totum sibi,
ut facile scires desiderio id fieri [tuo].
CLIN. prae gaudio, ita me dĭ ament, ubi sim nescio:
ita timui. CLIT. at ego nil esse scibam, Clinia.
Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/86
Haec pagina nondum emendata est
II. iii
P. TERENTI AFRI