tu ĭllas abi et transduce. GE. di tibi, Demea,
bene faciant, quom te video nostrae familiae
tăm ĕx animo factum velle. DE. dignos arbitror.—
920quid tŭ ais? AE. sic opinor. DE. multo rectiust
quăm ĭllam puerperam hac nunc duci per viam
aegrotam. AE. nil enĭm meliu’ vidi, mi pater.
DE. sic soleo. sed ĕccum Micio egreditur foras.
viiiMicio Demea Aeschinvs
MI. Iubĕt frater? ubi is est? tu[n] iubes hoc, Demea?
925DE. ego vero iubeo et hac re et aliis omnibus
quam maxume unam facere nos hanc familiam,
colere adiuvare adiungere. AE. ita quaeso, pater.
MI. haud aliter censeo. DE. immo hercle ita nobis decet.
primum hui(u)s uxorist mater. MI. est. quid postea?
930DE. proba et modesta. MI. ita aiunt. DE. natu grandior.
MI. sciŏ. DE. parere iamdiu haec per annos non potest;
nec qui e͡am respiciat quisquam est: solast. MI. quăm hĭc rem agit?
DE. hanc te aequomst ducere, et te operam ut fiat dare.
MI. me ducere autem? DE. te. MI. me? DE. tĕ ĭnquam. MI. ineptis. DE. si tu sis homo,
935hic faciat. AE. mi pater! MI. quid tŭ aŭtem huic, asine, auscultas? DE. nil agis:
fieri aliter non potest. MI. deliras. AE. sine te exorem. mi pater.
MI. insanis: aufer. DE. age, da veniam filio. MI. satĭn sanus es?
