Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/321

IV. iv

P. TERENTI AFRI

 616–17Sostrata credit mihi me psaltriam hănc emisse; id anus mi indicium fecit.

 năm ut hĭnc forte ad obstetricem erat missa, ubi vidi, ilico
accedo, rogito Pamphilā quid agat, iam partus adsiet,
 620e͡on obstetricem accersat. illa exclamat “abi abi iam, Aeschine,
sati’ diŭ dedisti verba, sat adhuc tua nos frustratast fides.”
“hem quid ĭstuc obsecro” inquam “est?” “valeas, habeas illam quae placet.”
sensi ilico id ĭllas suspicari, sed me reprehendi tamen
nequid de fratre garrulae illi dicerem ac fieret palam.

 625nunc quid faciam? dicam fratris esse hanc? quod minimest opus
usquam ecferri. ac mitto: fieri potis est ut nequa exeat:
ipsum id metuo ut credant. tot concurrunt veri similia:
egomet rapui ipse, egomet solvi argentum, ad mĕ ăbductast domum.
haec adeo meă culpa fateor fieri: non me hanc rem patri,
 630utut erat gesta, indicasse. exorassem ut eam ducerem.
cessatum usque adhuc est: iam porro, Aeschine, expergiscere!
nunc hoc primumst: ad ĭllas ibo ut purgem me; accedam ad fores.
perii! horresco semper ubi pultare hasce occipio miser.