Actvs II
iSannio Aeschinvs Parmeno (Bacchis)
155SA. Obsecro, populares, ferte misero atque innocenti auxilium,
subvenite inopi. AE. otiose: nunciam ilico hic consiste.
quid respectas? nil periclist: numquam dum ego adero hic te tanget.
SA. ego ĭstam invitis omnibus.
AE. quamquamst scelestu’ non committet hodie umquam iterum ut vapulet.
160SA. Aeschine, audi ne te ignarum fu͡isse dicas me͡orum morum:
leno ego sum. AE. scio. SA. at ita ut usquam fu͡it fide quisquam optuma.
tu quod te posteriu’ purges hanc iniuriam mi nolle
factam esse, hui(u)s non faciam. crede hoc, ego meum ius persequar
neque tu verbis solves umquam quod mihi re male feceris.
165novi ego vostra haec: “nollem factum: iusiurandum dabitur te esse
indignum iniuria hac”—indignis quom egomet sim acceptus modis.
AE. abĭ prae strenue ac forĕs aperi. SA. ceterum hoc nihili facis?
AE. ĭ ĭntro nunciăm. SA. enĭm non sinam. AE. accede illuc, Parmeno
(nimium istoc abisti), hic propter hunc adsiste: em sic volo.
