vereor, si clamorem ei(u)s hic crebro exaudiat,
ne parturire intellegat. aliquo mihist
hinc ablegandu’ dum parit Philumena.
ivParmeno Sosia Pamphilvs
415PAR. Ain tu tibi hoc incommodum evenisse iter?
SO. non hercle verbis, Parmeno, dici potest
tantum quam re ipsa navigare incommodumst.
PAR. itan est? SO. o fortunate, nescis quid mali
praeterieris qui numquam es ingressus mare.
420nam alias ut mittam miserias, unam hanc vide:
dies triginta aut plus eo in navi fui
quom interea semper mortem exspectabam miser;
ita usque advorsa tempestate usi sumus.
PAR. odiosum. SO. haud clam me est. denique hercle aufugerim
425potius quam redeam, si e͡o mihi redeundum sciam.
PAR. olim quidem te causae inpellebant leves,
quod nunc minitare facere, ut faceres, Sosia.
sed Pamphilum ipsum video stare ante ostium:
ite intrō; ego hŭnc adibo, siquid me velit.—
430ere, etiam [nunc] tu hic stas? PAM. et quidĕm tĕ ĕxspecto. PAR. quid est?
PAM. in arcem transcurso opus est. PAR. quoĭ homini? PAM. tibi.
PAR. in arcem? quid eo? PAM. Callidemidem hospitem
Myconium, qui mecum una vectust, conveni.
PAR. perii. vovisse hunc dicam, si salvos domum
435redisset umquam, ut me ambulando rumperet?
