Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/216

III. iii

PHORMIO

triduom hoc, promissum fuerat. AN. itane hunc patiemur, Geta,
fieri miserum, qui me dudum ut dixti adiuerit comiter?
quin, quŏm opust, beneficium rursum ei experiemur reddere?
GE. scio equidem hoc esse aequom. AN. age ergo, solu’ servare hunc potes.
 540GE. quid faciam? AN. invenias argentum. GE. cupio; sed id unde edoce.
AN. pater adest hic. GE. sciŏ; sed quid tum? AN. ah dictum sapienti sat est.
GE. itanĕ? AN. ita. GE. sane hercle pulchre suades: etiam tu hinc abis?
non triumpho, ex nuptiis tu͡is si nil nanciscor mali,
ni etiamnunc me hui(u)s causa quaerere in malo iubeas crucem?
 545AN. verum hic dicit. PH. quid? ego vobis, Geta, alienu’ sum? GE. haud puto;
sed parŭmne est quod omnibus nunc nobis suscenset senex,
ni instigemus etiam ut nullu’ locu’ relinquatur preci?
PH. alius ab oculis me͡is illam in ignotum abducet locum? hem
tum igitur, dum licet dumque adsum, loquimini mecum, Antipho,
 550contemplamini me. AN. quăm ŏb rem? aut quidnam facturu’s? cedo.
PH. quoquo hinc asportabitur terrarum, certumst persequi
aut perire. GE. di bene vortant quod agas! pedetemptim tamen.