Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/196

I. iii

PHORMIO

PH. quid ĭstuc [est]? AN. rogitas, qui tam audaci’ facinori’ mihi conscius sis?
quod utinam ne Phormioni id suadere in mentem incidisset
neu me cupidum eo inpulisset, quod mihi principiumst mali!
non potitus essem: fu͡isset tŭm ĭllos mi aegre aliquot dies,

 160at non cotidiana cura haec angeret animum, PH. audio.
AN. dŭm ĕxspecto quam mox veniat qui adimat hanc mi consuetudinem.
PH. aliis quia defit quod amant aegrest; tibi quia superest dolet:
 amore abundas, Antipho.
nam tua quidem hercle certo vita haec expetenda optandaque est.
 165ita me di bene ament ut mihi liceat tam diu quod amo frui,
iam depecisci morte cupio: tu conicito cetera,
quid ego ĕx hac inopia nunc capiam et quid tŭ ĕx ista copia,
ut ne addam quod sine sumptu ingenuam, liberalem nactus es,
quod habes, ita ut voluisti, uxorem sine mala fama palam:
 170beatu’, ni unum desit, animu’ qui modeste istaec ferat.
quod si tibi res sit cum eŏ lenone quo mihist tum sentias.
ita plerique ingenio sumus omnes: nostri nosmet paenitet.
AN. at tu mihi contra nunc videre fortunatus, Phaedria,
quoi de integro est potestas etiam consulendi quid velis:
 175retinere amare amittere; ego in eum incidi infelix locum
ut neque mihi [ei(u)s] sit amittendi nec retinendi copia.
 sed quid hŏc est? videon ego Getam currentem huc advenire?