410si tecum vivit. TH. invidere omnes mihi,
mordere clanculum: ego non flocci pendere:
illi invidere misere; verum unus tamen
inpense, elephantis quem Indicis praefecerat.
is ubi molestu’ magis est, “quaeso” inquam “Strato,
415eŏn es ferox quia habes imperium in beluas?”
GN. pulchre mehercle dictum et sapienter. papae
iugularas hominem. quid ĭlle? TH. mutus ilico.
GN. quidni esset? PA. di vostram fidem, hominem perditum
miserumque et illum sacrilegum! TH. quid ĭllud, Gnatho,
420quo pacto Rhodium tetigerim in convivio,
numquam tibi dixi? GN. numquam; sed narra obsecro.
(plus miliens audivi.) TH. una in convivio
erat hic, quem dico, Rhodius adulescentulus.
forte habui scortum: coepit ad id adludere
425et me inridere. “quid ais” inquam homini “inpudens?
lepu’ tute’s, pulpamentum quaeris?” GN. hahahae.
TH. quid est? GN. facete lepide laute nil supra.
tuŏmne, obsecro te, hoc dictum erat? vetu’ credidi.
TH. audieras? GN. saepe, et fertur in primis. TH. meumst.
430GN. dolĕt dictum inprudenti adulescenti et libero.
PA. at te di perdant! GN. quid ĭlle quaeso? TH. perditus:
risu omnes qui aderant emoriri. denique
metuebant omnes iam mē. GN. haud iniuria.
TH. sed heus tu, purgon ego me dĕ ĭstac Thaidi,
Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/149
Haec pagina nondum emendata est
III. i
EVNVCHVS