animum non advorti primum; sed postquam aspexi ilico
cognovi, ad te exsilui. CH. quid nunc suspicare aut invenis
dĕ ĭlla? SO. nesciŏ nisi ĕx ipsa quaeras unde hunc habuerit,
si potis est reperiri. SY. interii: plus spe͡i video quam volo:
660nostrast, sĭ itast. CH. vivitne illa quoi tu dederas? SO. nescio.
CH. quid renuntiavit olim? SO. fecisse id quod iusseram.
CH. nomen mulieri’ cedo quid sit, ut quaeratur. SO. Philterae.
SY. ipsast. mirum ni illa salvast et ego perii. CH. Sostrata,
sequere me intro hac. SO. ut praeter spem evenit! quam timui male
665ne nunc animo ita esses duro ut olim in tollendo, Chreme!
CH. non licet hominem esse saepe ita ut volt, si res non sinit.
nunc ita tempus est mi ut cupiam filiam: olim nil minus.
ii Syrvs
SY. Nisi me animu’ fallit multum, haud multum a me aberit infortunium:
ita hac re in angustum oppido nunc me͡ae coguntur copiae;
670nisi aliquid video ne esse amicam hanc gnati resciscat senex.
