Subjungit postea: — μὲγα πάνυ
Ἁπεπαρδον· ἡ γαςἠρ γὰρ ἐπεφὺσητὸ μου [2]
Si Chamæleonti Pontico poëtæ fides adhibenda, Fabæ filium appellabimus, qui refert Asinum cùm quendam fabas comedentem aspexisset, adeò illarum desiderio affectum fuisse, ut ad crepitus ejectandos provocaretur. Telemachus etiam Acharnensis ut illos in numerato haberet, diuturno fabarum alimento confovebat. Rapis Diphilus Siphnius medicus honorem hunc tribuit. Si Zenonem Stoïcorum Principem audire velimus, Lupinorum filium reperiemus, qui ut eam quam de Crepitûs libertate legem promulgaverat, reapse statueret atque obfirmaret, iisdem vesci consueverat. Ego tamen ne tot tantorumque virorum auctoritati adversari videar; ejus parentes haud temerè appellare audeam allia, cepe, lupinos, fabas, rapa, pultem, aliaque id genus πνευματικά.
Habetis genus Patres Crepitantes, nobilissimamque tanti herois prosapiam intuemini, ut si qua habes nequam fortassis hominum persidià atque improbitate in honestissimam familiam irrepsisset, judicii nostri spongiá penitùs
