ad lītus maritimum properāre, et legiōnēs suās ab insectātiōne Britannōrum revocāre. Multa ex nāvigiīs in vadīs afflictāta erant; cētera novīs armīs ornanda erant. Opus magnī labōris erat, et aliquantum temporis postulābat. Sed nautārum atque mīlitum virtūs magnō opere laudanda erat. Nōn solum per diurna sed etiam per nocturna tempora labōrāvērunt. Interea Caesar nova nāvigia in Galliā aedificat: sine nāvigiīs nōn poterat cōpiās suās in Galliam reportāre; ūnō tempore necesse erat et nāvigia reparāre et contrā Britannōs bellāre.”
32. “Duo erant genera nāvium in classe Rōmānā; ūnum erat genus nāvium longārum, alterum nāvium onerāriārum. Nāvēs longae ad pugnam aptae erant, nāvēs onerāriae ad onera atque multitūdinem hominum et equōrum transportanda. Tōta classis Caesaris octingentārum erat nāvium; nam sescentās nāvēs onerāriās per hiemem in Galliā aedificāverat, ut narrāvī. Inter cēterās, ducentās numerō, nōnnullae nāvēs longae erant. Sed nāvibus longīs rēvērā non opus erat Caesarī; nam Britannīs antīquīs nulla erat classis; neque nāvēs onerāriās aedificābant.” Tum ego “Britannia nōndum domina undārum erat” inquam; “sed quōmodō frūmentum exportāre poterant, sī nullās nāvēs aedificābant?” “Venetōrum nāvēs” inquit patruus meus “frūmentum Britannicum in Galliam portābant, et ex Galliā
