17 Clamavimus ad Deum et ipse exaudivit nos. Orphani, orbati patre suavissimo Josepho M. Sciandra, renuimus consolari donec nobis nunciaretur, successor adest, prædecessori simillimus, prosequuturus traditiones magnas Sanctorum Majorini et Guidi.
Leo XIII e Vaticano vertice respexit viduatam suo Pastore Ecclesiam Aquensem, vidit Te Davidis instar pascentem gregem exiguum; prospexit, adcivit, ad nos misit. Ipsi gratias ipsi laus. Vere dignum et iustum est.
En ergo, Presul, quid de Te cogitamus. Te agnoscimus electum Domini, imaginem Christi Jesu, speculum virtutum sanctarum, Episcopum ornatum, sanctum, qualem Paulus verbis exprimit ad Timotheum scribens: Patrem, Pastorem amantissimum animarum nostrarum, gloriam et decorem Statiellensis huius Cathedræ.
Te duce, sacerdotes tui erunt fortes in bello; Te rectore horrendam tempestatem tumentesque fluctus naviculam Petri jactitantes non pertimescentes, impavidi retia mittere non cessabunt. Te Angelo tutelari Ecclesiæ Aquensis juventus, velut aquilæ renovabitur.
Et Tu, Pastor bone, quid a nobis habiturum confidis? Si ad onus quod hodie suscipis, vere angelicis humeris formidandum, volenti animo subeundum cupias precum nostrarum subsidium, amorem, obedientiam, filialem erga Te pietatem; Eja, noli ambigere, Tibi pro certo erunt: omnium nomine hæc Tibi spondeo. Nil anliquius umquam fuit aquensi clero et populo quam firmissime addici præsulibus suis.
Clerus tuus, Senatus tuus quam maxime, præposito suo optimo duce, omnes pro viribus pugnabunt Tecum ad victoriam capessendam, ad splendorem augendum Ecclesiæ Sanctæ Dei, præsertim Statiellensis.
Hos alumnos futuros hæredes Sacerdotii Tui, aspice, Reverendissime Pater, nonne Tibi videntur sicut novellæ olivarum in circuitu mensæ tuæ?
Plebs tua universa nil in votis magis habet quam vultum
