Māter P. Quidnam pater tuus dīcet? Sed ipse adest.
Pater. Ohē, mī fīlī! Cum vīcīnō nostrō nūper locūtus sum, quem interrogāvī quantam dōtem fīliae suae dare posset. Is multam dōtem sē esse datūrum negāvit. Ergō tē puellam, illam dūcere vetō.
Pȳramus. At, mī pater …
Pater. Vetō tē dē eā loquī.
Pȳramus. Sed, pater, …
Pater. Imperō tibi nē dē eā dīcās; nam quae dīxī, dīxī. Uxor mea, mēcum venī.
Māter Th. Stultissima puella, dēsine lacrimāre.
Thisbē. Ēheu, māter, tū et pater meus causa estis mihi dolōris.
Māter. Nōlī tālia dīcere, fīlia; nihil enim fēcimus nisi quod tē dē Pȳramō cōgitāre vetuimus.
Thisbē. At eī nūbere cupiō.
Māter. Sed pater tuus nūptiās istās vetat.
Thisbē. Licet igitur mihi dolēre.
Pater. Praetereā, patrī ēius dīxī mē dōtem māgnam tibi dāre nequīre.
