Pagina:Notitia utriusque Vasconiae tum Ibericae tum Aquitanicae.pdf/34

17

VASCONIÆ.

indéque nomen Cantabria huic tractui communicatum. Certè non video quò opportunius hanc gentem efferam & contumacem , traducere potuerit Auguftus, quam ad illos tres populos, quos femper pacatos & fidos experti funt Romani. Vt vt fit, certum eft iam à tempore Gothorum Regum Rioiam & confinem agrum ad Iberi ripam vfque Cantabriæ nomen vſurpaſſe. Author namque vitafancti Æmiliani huius nominis Monafterium, in media Rioia pofitum, tempore cladis Cantabricæ à Leuuigildo Rege illatæ, excidiffe affirmat, illudque excidium fancto viro diuinitùs reuelatum fuiffe. B. quoque Ildefonfus in Commentario rerum à Rege Vuambâ geftarum, hunc Regem narrat, cum expeditionem contra Vafcones suscepisset, ad eos debellandos in partibus Cantabria ſubſtitiffe: Rodericus Toletanus & Lucas Tudenfis, Sanctio Garcia Pompelonenfi Regi, Innici nepoti, tribuunt Cantabria armis acquifitæ laudem , ob partas Nageram & Vigueram Rioiæ vrbes; Iberus quoque amnis, qui Vafconiam praeterlabitur, ideóque aliàs Vafconis cognomentum tulit apud Prudentium in Hymno Laurentij Archileuitæ & Feftum Auienum, Cantaber amnis dictus eft Eulogio in epiſtola ad Vuilieſindum Pompelonenfem Epifcopum. Itidémque Garcia Pompelonenfi Regi, in quodam diplomate anni 946, apud Sandouallium in hiftoria Monafterij fancti Æmiliani §. 39. Quod fi antiquiora tempora reuoluas, vnde hoc vt Calagurritanos, qui verè Vaſcones erant, Iuuenalis fatyra 15, nunc Vafconum, nunc Cantabrorum nomine defignet, nifi fortè ex vnius gentis, circa eum tractum cum altera permiftione? Hinc puto fatisfier Floriano, Garibaio & aliis, Cantabriam vrbem fuiffe, non procul ab Ibero