PRINCEPS.
165
dís vel confentit, vel repugnat.Hinc on tur quod iam dixi , duos aliquando fore,qui pugnantibus confilijs aliquid co nantes, ad eundem penè exitum veniut vtrique. Ex duobus item in quippiam æque incumbentibus, alter ad finem de ducitur, alteri negatur. Hinc etiam bo norum vicissitudo deriuatur. Nã fi cul in rebus fuis procurandis , refpectu , & fedato animo fefe gerenti , tempora , & rerum ftatus ita circumuoluatur, ut eius adminiftrandi ratio cũ illis confentiens fit bona, feliciter omnia contingent : at fi tempora & res ipfæ commutentur, & repugnent cum rerum procuratione, is ftatim perit : quoniam in agendo rationem ille non mutauit. Nec quifquam reperitur, qui ea prudentia fit præditus, vt fciat cum hac temporum natura , vel congruere,velconfentire: tum quòd ab co,ad quod natura vniufcuiufq impel lít deuiare non poteft, tum quòd nonfa cilèfibi perfuaderi patitur, vt rectum lit ab ea ratione difcedere , in qua perpe, tuo curfu inſiſtens, nuquam non fecum feliciterfit actum. Quapropter , qui ex circumfpectione agit , is dum tempus
1
3
