PRINCEPS.
157
tatem , imò omnium animos , à dandis vlla de re confilijs feno rogitante,pror fus auertat.Ipfe verò in confultando cre , confultandas quas propofuit, præbeat fe vicifsim ve
ber effe debet, rerum
ritatis patientem auditorem. Quin,fi quempiam nouit inter confiliarios , qui alíquo ad ferefpectu eam reticeat, ea de remaximèfuccenfeat. Quoniam verò nonnulli funt, qui ar bitrantur principem , prudentiæ de fe qui opinionem afferat ,fapientem exiftimari, non quod eius fic ferat naturæ præftantia , fed quòd virorum pruden tum, qui illum circunftant, optimis fulciatur confilijs. Hi fanè fic opinantes fciant propterea fe maximè falli. Quo niam hæc regula certifsima eft, generatíma traditur : Principi, qui per fe non fapit,rectè ei confilia non facilè dari pof fe. Fortuitò quidem & cafu quodam id contingere poffet, cum vni duntaxat fe totum regendum traderet , hac ratione optimèregipoffet, verùm ad exiguum, breue tempus duraturus effet in prin cipatu:nam ftatim moderator ille, ab im perio principe exturbaret. Si verò plu
