130
NICOLAI MACHIAV.
Qua in re illud confiderandum veš nit,id generis cædes, quæ ab obfirmati, & obftinati aními propofito accidunt, vitari à príncipe non poffe. Qui enim inftructus eft ad mortem contemnen dam, ei factu per quàm procliue id fue rit. Verùm hoc mortis genus minus eft principi timendum , quòd longè rarifsi mum fit. Videndum eft duntaxat , ne quempiam ex ijs graui aliqua iniuria la ceffat, quoru opera ipfe vtatur, quosq ad imperij procurationem circa fe reti neat. In quod erratum Antoninus pro lapfus eft , qui centurionis prædicti fra tre contumeliofifsimè interfecerat, eiqs quotidie minabatur : nihilominus inter fui corporis ftipatores retinebat. Cuius quidem confilij ratio temeraria erat, at que (vti poftea accidit ) in ea pereundum fuit. Sed ad Commodữ noftra redeat ora tio.Is nullo ferè negotio imperium reti nere poterat : lure enim hæreditario, quòdMarci filius effet, obtigerat:fatiss fuiffet fi paterna veftigia inftitiffet, quo vniuerfis populis fuiffet etiam cumula tifsimefatisfactum. At animo truculen to
