Pagina:Nicolai Copernici torinensis De revolutionibus orbium coelestium.djvu/93

datur ergo # ipfc AEB angulus. Quod fi non orientis fed medi) cccli gradus fuerit datus,qui fit A, nihilominus angulus ille ori¬entis mcnfus eritrfa<$o enim in E polo,defcribatur quadrans cir culi maximi F a H,# compleamur quadrantes EAG,BBH. Quo- nia m igitur A B meridiana altitudo datur,# reliqua quadrantis A F,angulus quocp F A G ex praecedentibus, SEGA rc&us.Datur ergo F a circumferentia,# reliqua G H, quae angulum oriente me titurquarfitum. Proinde etiam hic manifeftumeft, quomodo ad gradu qui caelum mediat, detur ille qui oritur. Eo quddfub tenla dupli GH,ad fubtenfam dupli AB fit ficut dimetiens ad eam quae A B duplam fubtendit, ut in triangulis fphacricis. Haru quocp rerum fubiecimus trina tabularum exempla. Prima eric afccnfionum in iphera recfta ab Ariete fumpto initio,# increme to fenum partium zodiaci. Secunda afccnfionum in fphxra ob liqua,fimiliter per ienos gradus a parallelo, cui polus eleuatur xxxix.partium,ufcpad eum qui L vu.habet partes,media in¬crementa per trinos gradus conftituentes. Reliqua angulorum horizontalium # ip(a per fenos gradus fub eifdem fegmentis vii. Et ea omnia fecudum minimam figniferi obliquitatem pat tium x x 11 i.fcrup, x x v 11 i.quae noftro fere feculo congruit.