Pagina:Nicolai Copernici torinensis De revolutionibus orbium coelestium.djvu/392

Fuit in emendando quaedam difficultas

qui ſub D A M,& E A N Aio primum,quòd E A N angulus latitadinis,qui in cõtactu conſtituitur,ſit omnium maximus, ubi etiam ferè proſthaphæreſis longitudinis maxima exiſtitCum enim ſub E A K angulus maior ſit omnium,ipſe K E ad E A maiorẽ rationem habebit,q utraq H D,& L F,ad utramq D A & F A, Sed ut E K ad E N,ſic H D ad D M ,& L F ad F A,æquales em̃ ſunt anguli, ſicut diximus,quos ſubtendũt,& qui circa M N O rectiIgicur & N E ad E A,maiorẽ habet rationẽ,q utraq M D,& O F,ad utramq D A & F A:ac rurſus qui ſub D M A,& E N A,& O F A ſunt anguli recti,maior eſt igitur & qui ſub E A N angulus,ipſo D A M,acq omnibus eis,quæ hoc modo conſtituuntur Vnde manifeſtu eſt, quòd etiam quæ ſiunt ex hac obliquatione ſecundũ longitudinem inter proſlhaphæreſes differentiæ,maxima eſt,quæ in maximo tranſitu determinamur circa E ſignumNam propter angulos,quos ſubtendunt æquales H D,K E,& L F, proportionales ſunt ad H M,K N,& L O. Cũq maneat eadem ratio earũ ad exceſſus ſuos,conſequens eſt exceſſum E K & K N,maiorē habere rationem ad E A,q reliquos ad ſilmiles ipſi A D.Hinc etiam manifeſtum eſt,quòd quã habuerit rationẽ maxima ſecundũ longitudinem proſthaphæreſes,ad latitudinis maximũ tranſitũ,eandẽ habebunt rationem ſegmentorũ eccentri ſecundum longitudo nem proſthaphæreſes,ad tranſitus latitudinis.Quoniam ut K E ad E N,ſic & omnes ſimiles ipſis L F,& H D , ad ſimiles ipſis F O & D M,quæ demonſtranda proponebantur

Quales funt anguli obliquationum utriuſq ſideris
Veneris & Mercurἤ. Cap VII

HIs ita præmotatis, uideamus quantus utriuſq ſideris ſub inflexione planorum angulus contineatur Repetitis quæ prius dicta ſunt,quòd inter maximã minimamq diſtantiam v.partibus uterq ipſorum ut plurimum,Boreus magis Auſtrinusq fleret,in contraria iuxta orbis poſitionē Quãdoquidẽ Veneris trãſitus ſiue differẽtia manifeſta maiorẽ & minorẽ v.partiũ per apogæum & perigæum eccentri diſceſsionẽ facit,Mercurἤ uero medietate partis