Pagina:Nicolai Copernici torinensis De revolutionibus orbium coelestium.djvu/388

Fuit in emendando quaedam difficultas

Quæ ut ſtngillatim diſcerni queant,incipiemus ab ea,quam de clinationem uocant,tanquam à ſimpIiciori tractatione, ei ſiqui dem Soli accidit,ut à cæceris interdũ ſeparetur, quod circa medias longitudines,circaq nodos,ſecundum examinatos longitudinis motus per quadrantes circulorũ conſtituta terra ab apogæo & perigæo planetæ,cui in propinquitate terræ inuenerũt latitudinis partes Auſtrinæ uel Boreæ in Venere.part vI.ſcru xxIIin Mercurio partIIII.ſcrup.v. In maxima uero diſtãtia terræ Veneri partem unãſcrupII Mercurio part.I.ſcru.xLv quibus anguli inclinationũ in hoc ſitu fiunt manifeſti per expoſitos Canones æquationũ,quibus Veneris eo loci in ſumma à terra diſtantia partIſcrup II.in ima,part vIſcrup xxII congruunt, utrobiq circumferentia orbis,partII.s.proxime. Mercurἤ uero ſuperne pars Iſcrup.XLvinferne partIIIIfcrupv. ſui orbis circumferentiã partvIcũ quadrante unius poſtular Vt ſit angulus inclinationis orbium, Veneri quidem part II. [img] ſcrup xxxMercurἤ uero part.vI.cum quadrante, quarum CCCLx.ſunt qutauor recti,quibus in eo ſitu particulares quęq latitudines,quae ſunt declinationis, poſſunt explicari, uti modo demõſtrabimus & primum in Venere Sit enim in fubiecto circulo ſignorum , ac per centrũ recti plani ſectio communis A B C,ipſa uero D B E ſectio communis ſuperficiei orbis Veneris:& eſto centrũ quidem terræ A,orbis autem planetæ B,atq A B E angulus inclinationis orbis ad ſigniſerum,& deſcripto circa B,orbe D F E G,coniungatur F B G, dimetiens recta ad D E dimetientem Intelligatur aũt orbis planũ ad aſſumptum rectum ita ſe habere, ut ipſi D E, ad rectos angulos in ipſo ductæ ſint inuicem paralleli,& circuli ſignorum plano, & in ipſo Sola F B G.Propoſitum eſt ex A B,B C,datis rectis lineis cum angulo inclinationis A B E dato, inuenire quantū planeta abierit in latitudinem, Vt uerbi