Pagina:Marjorie Fay - Carolus Et Maria.pdf/48

Haec pagina nondum emendata est
XXIII

Hodiē omnēs Americāni laetī sunt quod in Italiā sunt. Hic miles, amīcus patris, et poēta, amīcus magistrae, habitant. H duo virī Rōmae Lōcta habent et paucōs diēs Americānī Rōmae manent. Tēctum mīlitis est magnum et ex mīteriā factum. Tēctum multās rēs pulchrās habet. Pater mlitis multōs servōs habet. Pater nōn est dominus dūrus. Omnēs servi, igitur, eum laudant. Nallus servus perfidus inter servōs cst. Cum dominus imperat, omnēs statim pārent. Antīquis temporibus Rōmāni multōs servōs habēbant. Tta miles nārrat. Multās rēs faciēbant. Labor cōrum nōn crat semper facilis. Lignum portābant: agrōs curībant: cōnās parābant; pauci servī erant nagistri puerōrum puellārumquc. Alii erant servi qui in bellō capti sunt. Si servi crant perfidi, interdum diū in vinculis tenēbantur. Servis perfidīis vincula nōn erant grāta. Pauci necābantur. Tum cēteri servi maestī et timidi erant. acile nōn erat servum bonum esse, si dominus malus dūrusque erat. Interdum ā tēctō domini servī mittēbantur. Saepe sē in fugam dabant. Tum sine auxiliō per tōtam terram errābant. Interdum cum bēstis feris pugnāre iubēbantur. Interdum servi ā ducibus incitābantur ct postcā bellum erat. Animus servi bonī prō dominō suō pugnāre semper parītus erat. Si dominus et servus in periculō erant, servus nōn sē, sed dominum servābat. Multī servi vītam dūram agēbant ubi domini erant saev. "Servōs in Americā nōn habēmus,” inquit Maria. "Olim servōs habēbātis,” respondet miles. “Servi vestrf erant Africāni et dominī saepe erant saevi.” 1ta, sed ūnus vir, dux magnus, repertus est. Is servīs nōn

erat inimīcus,” respondet Maria. “Bcllum magnum, tamen,

XXIII

Hodiē omnēs Americāni laetī sunt quod in Italiā sunt. Hic miles, amīcus patris, et poēta, amīcus magistrae, habitant. H duo virī Rōmae Lōcta habent et paucōs diēs Americānī Rōmae manent. Tēctum mīlitis est magnum et ex mīteriā factum. Tēctum multās rēs pulchrās habet. Pater mlitis multōs servōs habet. Pater nōn est dominus dūrus. Omnēs servi, igitur, eum laudant. Nallus servus perfidus inter servōs cst. Cum dominus imperat, omnēs statim pārent. Antīquis temporibus Rōmāni multōs servōs habēbant. Tta miles nārrat. Multās rēs faciēbant. Labor cōrum nōn crat semper facilis. Lignum portābant: agrōs curībant: cōnās parābant; pauci servī erant nagistri puerōrum puellārumquc. Alii erant servi qui in bellō capti sunt. Si servi crant perfidi, interdum diū in vinculis tenēbantur. Servis perfidīis vincula nōn erant grāta. Pauci necābantur. Tum cēteri servi maestī et timidi erant. acile nōn erat servum bonum esse, si dominus malus dūrusque erat. Interdum ā tēctō domini servī mittēbantur. Saepe sē in fugam dabant. Tum sine auxiliō per tōtam terram errābant. Interdum cum bēstis feris pugnāre iubēbantur. Interdum servi ā ducibus incitābantur ct postcā bellum erat. Animus servi bonī prō dominō suō pugnāre semper parītus erat. Si dominus et servus in periculō erant, servus nōn sē, sed dominum servābat. Multī servi vītam dūram agēbant ubi domini erant saev. "Servōs in Americā nōn habēmus,” inquit Maria. "Olim servōs habēbātis,” respondet miles. “Servi vestrf erant Africāni et dominī saepe erant saevi.” 1ta, sed ūnus vir, dux magnus, repertus est. Is servīs nōn erat inimīcus,” respondet Maria. “Bcllum magnum, tamen,