Pagina:Marcus Terentius Varro - De Lingua Latina - ex Typographeo Adami Sartorii - 1605.djvu/93

Haec pagina emendata est
89
QVINTUS.

etiam comminisci dictum, cùm finguntur in mente, quæ non sunt: & ab hoc illud, quod dicitur reminiscor, cùm commentũ pronuntiatur. Ab eadem mente meminisse dictum: & amens, quod à mente sua[1] discedit. Hinc etiam metuo, mentem quodammodo moueo. Sic quod frigidus tremor est, tremuisti, id est, timuisti. Tremo dictum à similitudine vocis, quæ tunc cùm valde tremunt, apparet: cum in corpore pili, vt arista in spica hordei horrent. Curare, à cura dictum. Cura, quòd cor vrat. Curiosus qui hac præter modum vritur. Recordari, rursus in cor reuocare. Curiæ, vbi senatus rem publicam curat: & illa, vbi cura sacrorum publica, ab his curiones. Volo, à voluntate dictum, & à volatu, quòd animus ita est, vt puncto temporis peruolet, quò volt. Liber à labendo dictum, quòd lubrica mens ac prolabitur, vt dicebant olim. A libendo, libido, libidinosus, ac Venus Libentina & Libitina: sic alia. Metuere, à quodam motu animi, cùm id, quod male cessurũ putat, refugit. Mens cùm vehementius mouetur, aut ab se abit, & foras fertur, formido, cùm id, quod remansit in mente, rursus mouetur memoria, quæ à manendo, vt manimoria, potest esse dicta. Itaq; Salij,

qui
F 5
  1. Al. V. C. descendit.