Pagina:Marcus Terentius Varro - De Lingua Latina - ex Typographeo Adami Sartorii - 1605.djvu/110

104

LIBER

ta. Quare hic accenso, ille præconi dicit hæc: est caussa: in aliquot rebus item vt præco, accensus acciebat, à quo accensus quoque dictus. Accensum solitum ciere Bœtia ostendit, quam comœdiam Aquilij esse dicunt, hoc versu: Vbi primum accensus clamarat meridiem. Hoc idem Cosconius in Actionibus scribit, prætorem accensum solitum esse iubere, vbi ei videbatur horam esse tertiam, inclamare horam esse tertiam, itemq́ue meridiem, & horam nonam. Item circum^[1] auras mitti solitum cùm modò inliceret populum in reum, vnde vox exaudiri posset ad conuentionem, non solùm ad consules & censores, sed etiam ad quæstores, commentarium indicat vetus anquisitionis M. Sergij Manij filij quæstoris, qui capitis accusauit^[2] Rogum, in qua sic est: Auspicio orando fede in templo auspiciis dum aut ad prætorem, aut ad consulem mittis auspicium petitum comitatum præco viros vocet ad re, & item de mœris vocet: Cornicinem ad priuati ianuam, & in arcem mittas, vti Kalet collegas. Rogi, vt comitia edicat de rostris: argentarij tabernas occludant, patres conscriptos & equites ades-

se iu-

1. Ful. Vrisn. mæros.
2. Ful. Rocum, quod est Creperei cognomen. Idem legit: Auspiciorum endo sede dum aut. Vt reliqua sint gíoss. Plin. 18.c.3.