luit
⁊
quibus
infideles
irretiti
erant.
ait
Leuitici.
xviij.
Ne
polluamini
in
omnibus
his
quib
cōtaminate
ſunt
gētes
quas
ego
eijciā
ante
conſpectum
veſtrum
e
quibus
polluta
ē
terra
cuius
ſcelera
ego
vitabo.
Dicit
glo.
ſuper
verbo
gentes.
Demones
inquit
qui
ter
multitudinem
icūtur
gentes
vniuer
q͛
cuʒ
omni
peccato
gaudent.
pꝛecipue
tamen
foꝛnicatione
⁊
idolatria.
quia
ī
his
⁊
coꝛpus
⁊
anima
maculatur
⁊
totus
homo
qui
terra
icitur.
Omne
enim
peccatum
quodcū
fecerit
homo
extra
coꝛpus
eſt.
qui
autem
foꝛnicatur
in
coꝛpus
ſuum
peccat.
Si
cui
libet
intueri
hiſtoꝛias
e
incubis
⁊
ſuccubis
inſpiciat.
vt
ſupꝛa
Bedam
in
hiſtoꝛijs
angeloꝛū.
⁊
Guilhelmū.
Thomam
eni
bꝛabātinū
in
libꝛo
qui
e
apibus
intitulatur.
¶ Ad
argumenta
Ad
pꝛimum
e
naturali
agatione
inſtituta
a
eo
inter
marem
⁊
feminam
icitur.
Ꝙ
cut
ei
permione
ſacramentum
matrimonij
poteſt
opere
iaboli
viciari
per
maleficia
vt
ſupꝛa
patuit.
Jta
a
mili
⁊
a
foꝛtioꝛi
in
q̊libet
alio
actu
venereo
inter
marem
⁊
feminā.
Sed
queritur.
Quare
potius
in
actu
⁊
ſuper
actum
venereum
iabolo
permittitur
maleficia
exercere
ᷓ
ſuper
alios
humanos
actꝰ
Dicitur
multiplex
cauſa
agnat᷑
a
octoribus
e
quibus
inferius
ſub
illa
ꝑte
vbi
e
permione
iuina
iſcutit᷑.
Ad
pꝛeſens
ſufficit
cauſa
que
pꝛius
tacta
eſt
ſcilicet
poteſtas
emonis
ē
in
lumbis
hominū.
Quia
inter
omnia
certamina
urioꝛa
ſunt
pꝛelia
certaminis
vbi
continua
pugna
⁊
raro
victoꝛia
Nec
valet
vbi
icitur.
tunc
opus
iaboli
eet
foꝛtius
opere
ei
cum
actus
matrimoniales
a
eo
inſtitutos
poet
viciari.
quia
nō
viciat
per
violentiam.
īmo
cum
nihil
valeat
inficere
ni
a
eo
permius.
Jdeo
magis
ꝑ
hoc
eius
impotentia
concluditur.
¶ Ad
ſecundum.
verum
eſt
pꝛocreare
hominem
ē
actus
viui
coꝛpoꝛis.
Sed
cum
icitur
emones
non
pount
are
vitam.
quia
illa
fluit
foꝛmaliter
ab
anima.
Jterum
verum
eſt
ſed
quia
materialiter
iſcinditur
a
ſemine
⁊
emon
incubus
illud
immittere
poteſt
eo
permittente
per
coitum
⁊
non
tanᷓ
ab
eo
eſciſum
ſed
per
ſemen
alicuius
hominis
ad
hoc
acceptum
vt
icit
ſanctus
octoꝛ
in
pꝛima
ꝑte.
q.
li.
ar.
iij.
vtpote
quod
idem
emon
qui
ē
ſuccubus
ad
virum
fiat
incubus
ad
mulierē
cut
etiam
aliarum
rerum
ſemima
aumunt
ad
aliquarum
rerum
generationē.
vt
Auguſtinus
icit.
iij.
e
trini.
Unde
queritur
cuius
filius
c
natus
exiſtit.
Patet
non
eſt
filius
emonis
ſed
illius
hominis
cuius
ē
ſemen
acceptum.
Sed
cum
inſtatur.
quod
nihil
eſt
ſuperfluum
in
operibus
angeloꝛum
cut
⁊
nature.
conceditur.
Sed
cum
infertur
emon
poteſt
inuibiliter
ſemen
⁊
recipere
⁊
infundere.
verum
eſt.
hoc
autem
potius
operatur
vibiliter
vt
ſuccubus
⁊
incubus
vt
c
per
talem
ſpurcitiam
inficiat
coꝛpus
et
animam
⁊
in
vtro
homine
mulieris
ſcilicet
⁊
viri
vt
in
coꝛpoꝛe.
q.
tactum
ē.
Pꝛeterea
plura
poent
emones
inuibiliter
qui
tamen
non
permittuntur
etiam
vellent
exercere.
ꝑmittuntur
autem
vibiliter
vel
in
exercitiuʒ
bonoꝛum
vel
coꝛrectionem
maloꝛum.
Poſſet
eni
cōtingere
quod
loco
emonis
ſuccubi
alter
ſemen
reciperet
ab
eo.
et
incubum
loco
alterius
emonis
ſe
faceret
⁊
hoc
triplici
ex
cauſa.
Puta
quia
emon
eputatus
mulieri
reciperet
ſemen
ab
altero
emone
eputato
viro.
vt
c
vnuſquiſ
circa
bi
a
pꝛincipe
emonioꝛum
commium
habeat
maleficium
exercere
cum
vnicui
pꝛopꝛius
eputetur
angelus
etiam
a
malis
vel
pꝛopter
feditatem
actus
quā
emon
vnus
facere
abhoꝛreret.
cum
vt
in
ſequenti
queſtione
patebit
certi
emones
ex
nobilitate
nature
certos
actus
⁊
ſpurcitias
facere
abhoꝛrerent.
vel
inuibiliter
loco
viri
ſeminis.
ſuum
ſemē
id
eſt
incubus
recepit
inuibiliter
ſe
interponendo
mulieri
intromittat.
quam
interpotionem
facere
non
eſt
contra
eius
naturam.
aut
virtutem
cum
etiam
in
coꝛpoꝛe
aumpto
inuibiliter
⁊
incontrectabiliter
ſe
interponere
poteſt
cut
ſupꝛa
e
illo
iuuene
qui
ydolum
eſponſauerat
patuit.
¶ Ad
terciū.
Hoc
q
icitur
virtus
angeli
ē
infinita
reſpectu
ſuperioꝛum.
hoc
eſt
quia
eius
virtus
compꝛehendi
non
poteſt
ab
inferioꝛib
quin
ſemper
ſuperexcedit
eam.
ita
non
limitatur
ad
vnum
effectum
tātum.
Et
hoc
ideo.
quia
ſupꝛema
in
entibus
habent
virtutes
maxime
vniuerſales.
Unde
pꝛopter
hoc
eſt
infinita
ſuperius
non
poteſt
ici
pot
indifferēter
in
omnem
effectum
illum
ad
pꝛoducendum.
quia
c
etiam
iceretur
infinita
inferirius
cut
ſuperius.
Demū
quia
inter
agens
⁊
patiens
ebet
ee
oꝛtio.
⁊
nulla
poteſt
ee
oꝛtio
inter
ſubſtantiam
pure
ſpūalem
⁊
coꝛpoꝛalem.
ideo
nec
ii
emones
poent
in
aliquem
effectū
ni
mediāte
aliquo
alio
pꝛincipio
actiuo.
Jnde
eſt
ſeminib
reꝝ
vtuntur
ad
effectus
pꝛoducendos.
iuxta
Augꝰ.
iij.
e
trini.
Unde
hoc
argumentum
redundat
in
cedēs
nec
ꝑ
illud
foꝛtificatur
ni
quis
vellet
eclarationē
eius
hr̄e.
quare
intelligentie
Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00023.svg
Haec pagina emendata est