Pagina:Malleus maleficarum (ed. II) - Facsimile 00022.svg

  

amplius pꝛo poe infeſtant electis ad exerci​tium antur. ſemper fini hominis indian­tur. Et licet mille nocendi habeant modos ⁊ artes. xvi. q. ij. vtpote qui conatur a pꝛinci­pio ruine ſue vnitateʒ ecclee reſcindere. cha​ritatem vulnerare. ſanctoꝛum operum ulce​dinem inuidie felle inficere. ⁊ omnibus mo­dis humanum genus euertere ⁊ perturbare. poteſtas tamē eius in lumbis ⁊ vmbelico ma​net. Job penꝉ. Quia videlicet per luxuriam carnis multum ominantur hominibus. ſe​des enim luxurie in viris eſt in lumbis. quia inde eciditur ſemen cut mulieribus ab vm​belico. His pꝛeſuotis ad intellectum que​ſtionis e incubis ⁊ ſuccubis emonibus i​cendū.  aerere per incubos ⁊ ſuccubos e​mones homines interdum pꝛocreari intan­tum eſt catholicum  eius ootum ē ae­rere nedum ictis ſanctoꝛum ſed ⁊ traditōni ſacre ſcripture contrarium quod c educi­tur. Nam Auguſtinus hanc queſtionem nō quidem quo ad maleficos ſed ᷓtum ad ias operationes emonum ⁊ ad fabulas poeta­rum in vno loco mouet ⁊ ſub ubio reliquit. Licet poſtea ᷓtum ad pꝛoceum ſacre ſcri­pture eterminat. Nam libꝛo. iij. e ciui. ei capitulo. ij. icit. Utrum potuerit venus ex cōcubitu anchis eneam parere in medio re​linquamus. Nam pene talis queſtio in ſcri­pturis oꝛitur. qua queritur. Utrum pꝛeua­ricatoꝛes angeli cum filiabus hominum con​cubuerunt. Unde natis gigantibus id ē ni­mium grandibus ⁊ foꝛtibus viris tunc ter­ra repleta eſt. Sed libꝛo. v. ca. xxiij. queſtio­nem eterminat in hec verba. Creberrima fa​ma eſt multi ſe expertos vel ab eis qui exꝑ­ti erant e quoꝛum fide ubitandum non eſt ſe audie cōfirmant luanos ⁊ faunos quos vulgus incubos vocant impꝛobas extitie mulieribus ac earum aetie ac peregie cō​cubitum. Et quoſdam emones quos u­os galli nūcupant adue hanc immūditiaʒ ⁊ tēptare ⁊ efficere pluries taleſ aeuerant. vt hoc negare impudentie videatur. Hec ille Poſtea ibidem eterminat ſecundam queſtō​nem videlicʒ  illud Ge. Uidentes filij ei id eſt ſeth filias hominum id eſt Cayn. non e incubis ſolum intelligitur. Quod autem incubos ee non t credibile. Ad illud ibidē eſt gloſa que c icit vt pꝛius tactum eſt. Nō eſt incredibile non ab hominibus ſed ab an­gelis vel quibuſdam emonibus qui mulie​ribus ſunt impꝛobi eiuſmodi homines. id ē gigantes ee pꝛocreatos e quibus in litte­ra icitur. Gigantes autem erant ſuper terrā qui ⁊ poſt iluuium ⁊c̈. vt ſupꝛa. Ad idem eſt gloſa Eſaie. xiij. vbi heta eſertionem ba­bilonice ciuitatis pꝛedicit ⁊ monſtra in ea ha​bitanda. Jbi inquit habitabūt ſtrutiones ⁊ pilo ibi ſaltabūt. Demones intellige ibi lo­co pilo. Unde gloſa icit. Pilo ſunt lue­ſtres homines. hiſpidi. qui incubones vꝉ ſa​tiri certa genera emonum. et Eſaie. xxxiiij. ſuper illo vbi hetat eſolationem terre idu​meoꝛum qui perſequebātur iudeos. Erit in­quit cubile raconum ⁊ paſcua ſtrutionum. ⁊ occurrent emonia. Gloſa interlinealis. id eſt monſtra emonū adinuicem. Et gloſa be​ati Gregoꝛij ibidem. Qui alio pilo nomine figurantur. non hi quos greci panos latini vero incubos vocant. Ad idē eſt beatus J​doꝛus. libꝛo. viij. capitulo vltimo c icens. Pilo qui grece paniti. latine incubi aellā​tur. U ⁊ incubi icūtur ab incubando hoc eſt ſtupꝛando. Sepe enim impꝛobi exiſtunt etiam mulieribus ⁊ earum peragunt concu­bitum quos emones galli uos nūcupāt. quia adue hanc peragunt immunditiam. Quem autem vulgo incubonem vocant. hūc romani faunum ficarium icunt. Ad quem Oꝛatius ixit. faune nympharū fugientiuʒ amatoꝛ per meos fines ⁊ apꝛica rura lenis in​cedas. Jnſuper illud apoſtoli. i. Coꝛintħ. xi. Mulier ebet habere velamen ſuꝑ caput ſu­um pꝛopter angelos. Multi catholici expo­nunt quod ſequitur ter angelos id eſt incu​bos. Ad idem eſt Beda in hiſtoꝛijs angeloꝝ Jtem Guiꝉ. in libro e vniuerſo. parte vlti. tracta. vi. multipliciter. Pꝛeterea hoc eter­minat ſanctus octoꝛ pꝛima parte. q. xv. Et in ſecūdo ſcripto. iſtin. viij. Et quolibe. vij. q. x. at ſuꝑ Eſaiaʒ. capitulis. xiij. ⁊. xxxiiij. Unde talia negare icit Thomas. impꝛudē­tie eſt. Jd enim quod multis videtur non po​teſt omnino falſum ee. m philoſophum in e ſomno ⁊ vigilia in fine. ⁊ in. ij. ethico. Si­leo e hiſtoꝛijs multis. ⁊ auctenticis tam ca­tholicoꝛum ᷓ ethnicoꝝ qui incubos ee pa​lam aeuerūt. Cauſa autem quare emones ſe incubos faciūt vel ſuccubos non electa­tionis eſt cauſa cum ſpiritus carneʒ ⁊ oa nō habeat. Sed hec eſt potima vt per luxurie vicium vtriuſ hominis naturā ledant coꝛ­poꝛis videlicet ⁊ anime vt c ad omnia vicia homines pꝛonioꝛes exiſtant. Nec ubiū q͛n ⁊ ſub certis conſtellationib ſemina vigoꝛare ſciunt ſub quibus homines etiam concepti ſemper malicijs exiſtunt epꝛauati. Unde et enumeratis ꝑ altimum multis luxurie vi­cijs a quibus ſuū populum mūdum ee vo=