Haec pagina emendata est
“Quis oculōs bonōs habet?” rogat dux.
“Ego,” respondet mīles quī prope stābat.
“Ad mūrum ī,” inquit dux, “et sī hostēs venientēs vidēs, omnēs mīlitēs monē.”
“Nunc,” clāmat ille mīles, “hostēs in flūmine sunt.”
Tum, “Pīla aliaque tēla iacite,” dux iubet.
Hostēs cōnsilia esse audīta nōn putābant. Tēla vīdērunt. Posteā ad castra trāns flūmen iērunt.
Posterō diē dux, “Cūr,” inquit, “Mārcus, mīles fortis, abest? Herī aderat, sed nunc abest.”
Tum omnēs mīlitēs ad flūmen properāvērunt. Ecce! Ibi inter mūrum et flūmen erat Mārcus mortuus. Per caput inter oculōs erat gladius hostis. Bene Mārcus prō patriā pugnāverat.
