Pagina:Ivashkovskiy Rossiysko-Latinskie Razgovory 1831.pdf/163

Haec pagina emendata est
Довольство большое богатство. Divitiae homini sunt vivere parce aequo animo.
Хлеба край и под елью рай. Felix, qui sua sorte contentus est.
Котомки нищего не наполнить. Mendici pera non impletur.
После yжинa горчица. Post bellum auxilium; Sero Phryges sapiunt.
Хорошо кроить из чужого. De alieno corio facile est secare coria; De alieno facile est sumptum facere.
С кем поживет, тем и прослывет. Noscitur ex socio, qui non cognoscitur ex se.
В мутной воде хорошо рыбу ловить. In aqua turbida facilis piscatus.
Ремесло и искусство золотое дно. Artem quaevis terra alit.
От заботы скорее стареемся, чем богатеем. Cura citius senescimus, quam ditescimus.
Не сули журавля в небе, a дай синицу в руки. Spem pretio non emo; Quidquid possum, malo auferre in praesenti.
Дадим мертвым покой. De mortuis nihil, nisi bonum.
Словами брюха не накормишь. Venter non habet aures; Venter non audit praecepta.
Лишнего пожелаешь, и последнее потеряешь. Много захочет, и последнее потеряет. Camelus, desiderans cornua, etiam aures perdidit; Canis dum umbra captat, carnem amittit; Ingentibus inhians divitiis etiam mediocres amittit.
От присмотра хозяина лошадь сыта. Oculus magistri saginat equum; Heri oculus acriter vidit, quam famulitii.
Лишняя строгость несправедливость. Summum jus summa injuria.