KXXV
Unde ergo factum est ut quum confunderetur ‘cum prepositione cum?
b. Sequens Fabii sententia (Lib. I., Cap. IV.): ‘“Atque etiam in ipsis vocalibus grammatici est vide- re, an aliquas pro consonantibus usus acceperit, quia LAM sicut TAM scribunt, et Qvos ut cos,” explicat.
Hinc manifestum est plebem, rusticos, scribendi ignaros, et ex audito loquentes, declinationem sibi finxisse ex superiori in hunc modum:
Nom. ci, c®, cod, Gen. cuius Dat. cui
Acc. cum, cam, cod Abl. co, ca, co,
“et sic factum esse in Acc. PI. cos, pro quos, atque ex quum factum esse cum. Fuit itaque, estque modo, quum Latinitatis litterariae, cum autem rustice. Quid nunc de cum est dicendum? Curtius! notis- ‘simus grammaticus Germanorum Gracus, fatetur, «quod utique omnes saltem suspicati sunt periti, id ‘nihil aliud esse quam Gracum ov, per £èv, anti- 4quiorem formam, sed significat idem, nempe cum, ina, conflatum cum kowi, coiné, communiter, in
1. Die Syntax von Quom, Eduard Lubbert, Breslau, 1870, pe dl �
