KXXx
stantinopolitani, seeculi VI-ti, nec Roma, nec tempo- ribus Romanis, sed centum annis post extinctum im- perium Romanum. C. Casaris auctoritas ad scriben- dum ac dicendum charus non valet apud Germanos, al suffulciendum milia, Cledonii, Constantinopolitani, seeculi VI-ti, et solius, plurimum valet. Verum M. Terentius Varro, “Romanorum Doctissimus,” amicus M. T. Ciceronis, item Monumentum Ancyranum, ma- nu ipsius Octaviani Augusti scriptum, de ea re silent, sed scribunt millia: “quod igitur hoc mille denariùm, a quo multitudinis fit millia denaria. —- — Nam sic loquuntur hoc mille denariùm, non hoc mille denarii, et haec duo millia denariim.” Idem docet A. Gellius, “aperteque ostendit mille et vocabulum esse, et sin- gulari numero dici, eiusque plurativum esse millia.” At Germani adversari volunt, non verum querere. 19. Celum, celum, Quoniam Epicurzi, uti et Iudxi plures ccelos esse crediderunt, preter M. Te- rentium Varronem (Lib. IV. 3) atque Lucretium Charum, magnum Epicuri interpretem, libri theolo- gici, quorum fons Vulgata est, plurali numero huius verbi genere masculino utuntur; alioquin in omni lit- teratura Romana plurali caret. Fere omnes moderni grammatici, plurimique Romani, cum M. Terentio Varrone, per a e id scribunt, aut contractum in &; Ecclesia Romana semper eos secuta est, qui id ver- bum Grecum esse censuerunt, Germanis, utique, ad- �
