XV
plurima vocabula presertim Gracitati Etolice debe- ri; cui nos etiam linguam Hebraicam aliasque, adnu- merare possumus. Siquando fit — fit autem continuo — ut philologus Germanus in incitas agatur, quum eum fateri fontem sui mendacii — propter nimiam stultitiam pudet — describit ementitam orthogra- phiam, hunc fere in modum: caelebs (non coe...), aut simpliciter, harena (melius quam arena) vide Brambach, Ribbeck, &c. Videamus modo quadam particularia.
Aspernantur diphthongos ® atque @, easque omnino exterminare conantur, atque a e, 0e scribi preecipiunt. Quid est verum? Romani, si non inde ab initio, h. e., a temporibus Belli Punici primi, certe a temporibus classicis non modo has litteras in singu- lares formas redegerunt, verum etiam innumera in- tegra vocabula in paucas litteras contraxerunt, que modernis typis, nisi speciales typi delineentur atque cudantur, exprimi nequeunt. Quicunque in bibliothe- cis inscriptiones Romanas aut specialibus typis, aut photographia representatas propriis oculis videre cupiant, facile sese convincent.
2. Nolunt tolerare vocabula composita, uti res- publica, agricultura, nihilominus, verumtamen, quandoquidem, et his similia. Atqui respublica, lon- ge diversa est res a re publica; agricultura ab “agri- �
