Lucius. O physiognomon, et magistri, sis, caput pertracta.
Physiognomon. Licetne mihi caput tuum pertractare, domine?
Magister. Ego non recuso. [Physiognomon caput magistri pertractat.]
Physiognomon. Unus, duo, tres, quattuor, quinque, sex, septem, octo, novem, decem! Tumores tuos numerare non possum! Totum caput plenum est tumoribus. Immo vero non caput, sed tumores, habes. Omnium stultissimus, crudelissimus
Magister. [Interpellat.] Tace, insanissime! [Ferulam suam capit, et physiognomonis caput pulsat.] Nunc, accipe tu quoque capitis tumorem. Unum, duos, tres, quattuor, quinque, sex, septem, octo, novem, decem!
Physiognomonem e ludo expellit.
Ars Grammatica
Tempus Perfectum
I
pulsavi, pulsavisti, pulsavit, pulsavimus, pulsavistis, pulsaverunt
II
sedi, sedisti, sedit, sedimus, sedistis, sederunt,
III
surrexi, surrexisti, surrexit, surreximus, surrexistis, surrexerunt
IV
aperui, aperuisti, aperuit, aperuimus, aperuistis, aperuerunt
fui, fuisti, fuit, fuimus, fuistis, fuerunt
