Caput 6. Salutator.
Salutator. [Fores pulsat] Num dormiunt omnes? Aperi ianuam!
Ianitor. Quis tam vehementer fores pulsat? Num ardemus?
Salutator. Salutator sum. Licetne mihi patronum salutare?
Ianitor. Cur ita mane ades? Prima modo est hora; audi ! gallus cantat.
Salutator. Erras; tardus est gallus, namque secunda iam est hora. Ecce, alii adsunt clientes.
Clientes alii. Adestne patronus? Licetne nobis intrare?
Ianitor. Intrate omnes. Dominus adest, sed eum videre nonvoltis. Salutant clientes patronum, sed re vera petunt sportulas.
Clientes. Sportulas nobis da, pessime; necesse est sine mora abire. [Ianitor clientes per vestibulum in atrium ducit.]
Ianitor. Ecce, in mensa sunt sportulae. Accipite atque abite. [Clientes sportulas capiunt et abeunt.]
Salutator primus. Patronum non video; patronum salutare volo.
Ianitor. In tablino epistulas scribit. Sed, ecce, iam ad nos venit.
Salutator. Salve, optime. Te laetus saluto. Valesne?
Patronus. Gratias tibi ago; satis bene valeo. Tu bonus es cliens; non modo sportulam accipere, sed etiam me salutare vis. Sportulam bonam tibi do.
