Caput 1. Iulii exitium.
Personae: Iulius Caesar, Brutus, Cassius, Metellus, alii.
Iulius. Quis non adest?
Cassius. Cuncti adsumus.
Iulius. Amici, cuncti adestis. Quid debemus agere? Nonne volt Metellus mihi dare libellum?
Brutus. Ita, clarissime. Scis populos validos vincere, bella feliciter gerere potes, bellorum pericula nunc Romani non timent; itaque benevolum erga amicos te praesta.
Iulius. Veni ad me, Metelle. Quid vis?
Metellus. Specta libellum meum, Caesar. Publius meus in exilio est. Revoca Publium ab exilio, et sine ad amicos suos redire. Veniam, clarissime, da.
Iulius. Sed cur me ita rogas? Nonne merito in exilio est? Num iniustis viris veniam dare debeo? Quis culpas et flagitia aequo animo tolerare potest? Non debeo Publium ab exilio revocare.
Metellus. Noli nimis severus esse. Veniam Publio da amicorum tuorum causa. Merita amicorum noli neglegere. Si Publius est iniustus, amici tui sunt iusti.
