Haec pagina emendata est
HYMNUS IN ROMAM
Splendidior gladio patientis vomis aratri
tum potiebatur solida per vulnera terra.
At iuxta Tiberis lutulento flumine collem
lambebat maiora sonans pubemque vocabat:
“Heus, rostro navis qui terram scinditis unco,
quam detraxistis navi iam reddite proram,
atque in me longos infindite vomere sulcos
usque ad caeruleum, iuvenes, maris aequor, et ultra.
— 11 —
