Haec pagina emendata est
HYMNUS IN ROMAM
Et bonus in silvis nulli conspectus opacis
carmina dicebat foliis et flamine Faunus
mira, nec antiquas cessabat tundere quercus
picus et impatiens annos numerare morantes.
Tandem cum flores iam ver aperiret, et undas
volveret uberior magno cum murmure Thybris,
fulserunt cum campis et collibus ignes
undique, nocte sacra, flammas ut curreret amnis.
Pastores circum domibus silvestribus ignem
subdiderant, cum mutarent umbracula muris,
et flammas saltu superantes rite canebant:
“Ignis pure, potens ignis, bone mulciber ignis,
has absume casas, hos textos abripe nidos:
non volucres sumus, alme; lupi sumus. Ite, breves res!
Iam nos aeternum mansuram condimus urbem,
tuque focum penitus certum, vigil ignis, habebis„.
— 8 —
