Pagina:Horace - Œuvres, trad. Leconte de Lisle, II.djvu/268

Haec pagina emendata est


Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris ?
          Munera quid mihi, quidve tabellas
Mittis, nec firmo juveni, neque naris obesæ ?
          Namque sagacius unus odoror,
Polypus, an gravis hirsutis cubet hircus in alis,
          Quam canis acer, ubi lateat sus.
Qui sudor vietis, et quam malus undique membris
          Crescit odor, cum pene soluto
Indomitam properat rabiem sedare, neque illi
          Jam manet humida creta, colorque
Stercore fucatus crocodili ; jamque subando
          Tenta cubilia tectaque rumpit ;
Vel mea cum saevis agitat fastidia verbis :
          « Inachia langues minus ac me ;
Inachiam ter nocte potes, mihi semper ad unum
          Mollis opus ! Pereat male quæ te
Lesbia quærenti taurum monstravit inertem !
          Cum mihi Cous adesset Amyntas,
Cujus in indomito constantior inguine nervus,
          Quam nova collibus arbor inhæret.
Muricibus Tyriis iteratæ vellera lanæ,
          Cui properabantur ? tibi nempe,
Ne foret æquales inter conviva, magis quem
          Diligeret mulier sua, quam te.
O ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acres
          Agna lupos capreæque leones ! »