Haec pagina emendata est
In corruptorem vel justior. Illa tamen se
Non habitu mutatve loco, peccatve superne,
Cum te formidet mulier, neque credat amanti ;
Ibis sub furcam prudens, dominoque furenti
Committes rem omnem, et vitam, et cum corpore famam
Evasti ? credo, metues doctusque cavebis.
Quæres, quando iterum paveas iterumque perire
Possis, o toties servus ! Quæ bellua ruptis,
Cum semel effugit, reddit se prava catenis ?
— « Non sum mœchus, » ais. Neque ego hercule, fur, ubi vasa
Prætereo sapiens argentea. Tolle periclum,
Jam vaga prosiliet frænis natura remotis.
Tune mihi dominus, rerum imperiis hominumque
Tot tantisque minor ? quem ter vindicta quaterque
Imposita haud umquam misera formidine privet ?
