cum infantem nondum duorum annorum necdum etiam baptizatum in regem Romanorum eligerent eique fidelitatis juramenta praestarent; inter quos Philippus fidelitatis ei praestitit juramentum. Gesta Innocentii III, cap. XIX. – His etiam temporibus procurante imperatore factum est ut principes Alemanniae pene omnes filium parvulum ipsius adhuc in cunis vagientem assumerent in regem et ei fidelitatem jurarent, et litteras de hoc facto cum sigillis suis transmitterent imperatori. Conr. abb. Ursperg., Chronic. ad ann. 1197, p. 305.
28 septembris 1197.Imperator Henricus quum in quodam nemore in quo fontes erant frigidissimi venationis delectaretur exercitio, …… quadam nocte tactus frigore circa festum beati Sixti (6 augusti) coepit infirmari. Quamobrem jussit se usque Messinam quae duabus diaetis distabat deferri, ubi diarrhaea laborans pridie ante festum Michaelis de hoc saeculo migravit[1]. Fragm. incert. auctor. ap. Urstis., Scriptor. rer. Germ., pars II, p. 86. – Heinricus VI imperator obiit apud Messanam urbem Apuliae, IV kalendas octobris. Contin. Admunt. ad ann. 1197, ap. Pertz, Monum. Germ. Hist., t. XI, p. 588. – Iterum venit imperator in regnum et tandem apud Messanam, praesente imperatrice, diem clausit extremum[2]. Gest. Innocent. III, cap. XX.
- ↑ Testamenti quod Henricus sextus condidisse fertur fragmentum extat in Gest. Innoc. III, ap. Muratori, Script., III, 494, et ap. Baronium, Annal. eccles., t. XIX, ad ann. 1197.
- ↑ «Post cujus obitum … Marcualdus (de Anweiler, senescalcus, marchio Anconae et dux Ravennae) accessit in Marchiam, Conradus (de Urslingen, dux Spoleti) rediit in ducatum… Remanserunt autem in regno aliqui de Teutonicis: in Sicilia Guillelmus Capparonus, in Calabria Fridericus (Maluti), in Apulia et terra Laboris Diopuldus (marchio de Vohburg seu Hohenburg et Acerrarum comes) et fautores ipsius, multas munitiones tenentes.» Gest. Innoc. III, cap. XX.
