Pagina:Grammatica Germanicae Linguae 248.jpg

Haec pagina emendata est
Vocatiuus ante verbum.

Vocatiui imperatiuis secundae personae praeponuntur, vt: O Jesu Christ erbarm dich mein / Miserere mei Iesu Christe. Saepe vocatiui sine Imperatiuis, saepe Imperatiui sine vocatiuis in oratione ponuntur, vt: Herr Gott dich loben wir / Te ô Domine Deus Iaudiabus extollimus. Juda / du bists / dich werden deine Brueder loben / Iuda te laudabunt fratres tui, Gen. 49. Thu das / Fac hoc, Gehe bald / Ito que primum.


Nominatiuus post

verbum.

I.

Verba substantiua praecedunt & sequuntur nominatiui , vt: Gott ist die liebe / Deus est caritas. Ich bin der Weg / die Warheit / vnd das Leben / Ego sum via , veritas & vita. Conuenit autem verbum in numero cum nominatiuo digniore, vt: Sie sind ein anfang dieses hadders / Illi sunt principium & fons huius controuersiae. Die Menschen sind