Pagina:Grammatica Germanicae Linguae 113.jpg

Haec pagina emendata est

in alias, & tertia primae similis est, vt: Ich kan / Possum. Du kanst / Potes. Er kan / Potest. Wir koennen / Possumus. Ihr koennet / Potestis. Sie koennen / Possunt. Ich mag / Licet mihi. Du magst / Licet cibi. Er mag / Licet illi. Wir moegen vel muegen (Saepe enim inter se permutantur o & u / oe & ue ) Licet nobis. Ihr moeget vel mueget / Licet vobis. Sie moegen vel muegen / Licet illis. Ich will / Volo. Wir woellen / Volumus. Ich soll / Debeo. Wir sollen / Debemus. Ich weiss / Scio. Wir wissen / Scimus. Ich taug / Aptus sum, Frugi sum. Wir tuegen / Apti sumus. Ich thar / Ausim. Wir thueren / Audemus. Ich darff / Fas mihi. Wir duerffen / Fas nobis. Ich muss / Oportet me. Wir muessen / Oportet nos. Sed de hac mutatione dicetur infra post coniugationes.

Imperfectum murat vocales & diphthongos sui thematis in alias , vt: Ich zihe / Ich zoch & zog. Ich schiesse / laculor, Ich schoss. Ich keuffe / Emo, Ich kauffte. Definit vero in aliquibus in consonantem verbi , vt: Ich schreibe /