häpesitte / häpesit / vel häpesiwät. häpiä. häpiäisin &c. häpiämähän / häpiäwä.
2. Reliqua Activæ, & omnia Passivæ Vocis, formantur ab Infinitivo Præsenti. utpote: (α) in Activa, Personæ omnes Imperativi, præter 2. singularem; item Subjunctivi Præsentis omnes; Gerundium 1. Participii Prætitum: ut, häwetköhön / häwetkämme / häwetkäät / häwetköhöt: häwenen / häwenet &c. häweten / häwennyt. Excipe Verba primæ Conjugationis in taa vel tää: ut päättä / (non staa / stää:) item omnia 3. Conjugationis. (β) Passivus Infinit. formatur ab Infinitivo Activo, (1) ante ultimam vocalem inferendo syllabam ett in Conjugatione prima, vel unicum t in Quarta, nisi desinat in sta / stä: tum enim non recipit t inferendum, vel l alterum in gemnis mutando in t in l2 Conjugatione & (2)
