Pagina:Gesta Romanorum - Oesterley 1872.djvu/717

Haec pagina emendata est
695

Quod mundus in maligno positus est et undique angustie 101.

De transgressionibus anime et vulneribus ejus 102.

De omnibus rebus cum consensu et providentia semper agendis 103.

De beneficiorum memoria 104.

De vicissitudine cujuslibet boni et presertim recte judicantium 105.

Quod est vigilandum contra fraudes diaboli ne nos decipiat 106.

De memoria mortis et non delectando in temporalibus 107.

De promissionis fideli constantia 108.

Quod ditat diabolus per avariciam, in fine decipit ad gehennam 109.

De errantium mirabili revoracione et afflictorum pia consolacione 110.

De custodia et circumspectione habenda ad gregem commissum 111.

[161] De curacione anime per medicinam supercelestis medici, qua quidam curantur et quidam non 112.

De spirituali pugna et remuneracione pro victoria 113.

De liberacione humani generis a fovea baratri infernalis 114.

De morte Christi pro nostra reconciliacione 115.

De dilectione dei, quomodo omnes nos equaliter diligit, usque dum ipsum per peccata despicimus 116.

De obstinatis et converti non volentibus et eorum plaga per diffinitivam sententiam 117.

De fallacia et dolo 118.

Quod omnium viventium in mundo de beneficiis acceptis est ingratissimus homo 119.

De mulierum subtili deceptione 120.

De gloria mundi et luxuria que multos decipit et ad interitum deducit 121.

De adulteris mulieribus et excecacione quorundam prelatorum 122.

Quod juvencule sunt per parentes a luxuriosis cohercende et voluntati proprie non relinquende 123.

Quod mulieribus non est credendum neque archana committendum, quoniam tempore iracundie celare non possunt 124.

Mulieres non solum pandunt secreta, sed ad hec mentiuntur plura 125.

Quod mulieribus in nullo est credendum et presertim de secretis celandis 126, exemplum jucundissimum.

De justicia et equitate disertissimi judicis Christi per occulta judicia 127.

De injuste aliena bona occupantibus; gravis erit in extremis disceptatio 128.

De amicicie vera probacione 129.

Quod vir sapiens plus valet viro forti 130.