mundo; due oves ligate corpus et anima per baptismum adinvicem ligati, ut sint de una voluntate; caro spiritui non contradicat, sed miser homo sepe seipsum cum corpore et anima trahit ad molendinum i. e. ad infernum, ubi omnes singula damna ferant i. e. omnes sensus per peccatum absentes erant inter virtutes, quas in baptismo receperunt; ideo quilibet penitentiam suam portabit, ut si visus vidit illicita, auditus audivit detractoria, et sic quilibet in suo genere puniatur. Tunc debes versus componere; nihil aliud est, quam animam et corpus ad rectitudinem per opera misericordie ligare; et hoc non debes ad suggestionem diaboli facere, sed ad informationem boni prelati et per consequens vitam eternam obtinere, ad quam nos perducat etc.
Cap. 164.
De perversitate mundi.Habetur in quodam libro de colloquio Petri ad Ihesum: Vidi aliquando quinque viros, quos quidem freneticos arbitrabar; vidi unum comedentem arenam maris ita avide, quod per utramque partem oris exiret; alium vidi stantem super foveam sulphuream et pice plenam, de qua fetor intolerabilis exibat, qui toto nisu nitebatur fetorem illum in os suum haurire; tertium vidi in ardente fornace jacentem, cui tantus calor sufficere non valebat, unde nitebatur capere scintillas de fornace volantes ad devorandum; quartum vidi, qui supra pinaculum templi sedebat, ut ventum caperet, et semper os apertum habebat, ut ventus per eum transiret; quintum vidi, per omnia et singula membra sua quicquid potuit in os suum capere, devorabat, et alios continue deridebat; istos quinque homines multi viderunt et admirabantur, quomodo talia facere potuerunt.
Carissimi, per primum hominem, qui arenam maris comedebat, possumus intelligere virum avarum. Ecclesiast. iv: Unus est et secundum non habet, non filium, non fratrem, et tamen a labore non cessat, nec satiantur oculi ejus divitiis, nec recogitat dicens: Laboro; cui, nescio; et fraudo animam meam bonis. Exemplum de illo divite, qui dixit: Destruam horrea mea etc. De secundo, qui stetit supra foveam sulphuream; talis comparatur gulosis et luxuriosis. Philipp, iii: Nunc autem dico flens inimicos crucis Christi, quorum finis interitus, quorum deus venter est, et gloria eorum in confusione ipsorum. Tales enim intantum dati et intenti sunt ebrietatibus et gulositatibus suis, quod si deus eos in tali statu vivere et permittere vellet, nun-
